پنجره ها رو وا کنید طاقت موندن ندارم کنج قفس حوصله ترانه خوندن ندارم زندگی یعنی یه افق یه سایبون بی دریغ یه وسعت نیلوفری یه آسمون بی دریغ وقتی که مهتاب میکشه حریرشو رو تن شب کاشکی ستاره ای باشیم تو چشمای روشن شب
خوشا در آستان دوست راز و نیاز و اشک و آه خوشا سفر به آسمون زیارت خورسید و ماه رها تر از شمیم گل رها تر از روخ نسیم چه خوبه با بال نیاز به آسمونا برسیم وقتی که مهتاب میکشه حریرشو رو تن شب کاشکی ستاره ای باشیم تو چشمای روشن شب
