طعم تلخ قهوه ی ترک ، حرف بو دار جدایی نفس های آخر عشق ، فصل سرد بی صدایی تب تند عاشقی و قلب غصه دار و غمگین یه دو جین حرف نگفته ، پشت اون چشای نمگین
شاهد جدایی ما ، غم و گریه های بسیار یه چراغ زنبوری رو سقف ، دوتا تابلو روی دیوار رعشه ی دستای سرد و واسه هم لحظه شماری شوق دیدن دوباره ، من و اوج بی قراری
با یه نیم نگاه دوباره ، کنده نمی شه قلبم از جا می گذرم از اشتباهت ، دلو می زنم به دریا دستامو می گیری و من مثل دیوونه ها می شم راه دیگه ی نمونده ، تو باید بمونی پیشم
طعم کیک و چای شیرین ، نم بارون روی شیشه نفس های عاشق تو ، سهم من بوده همیشه من می بخشمت عزیزم ، بگو که تو هم می تونی بگو تا آخر قصه ، پا به پای من می مونی (می مونی)
با یه نیم نگاه دوباره ، کنده نمی شه قلبم از جا می گذرم از اشتباهت ، دلو می زنم به دریا دستامو می گیری و من مثل دیوونه ها می شم راه دیگه ی نمونده ، تو باید بمونی پیشم (بمونی پیشم)