روی نیمکت خالی طرح عشقی خیالی کسی نیست گریه هامو ببینه تو این حوالی یادم میاد کنارم روی نیمکت می نشستی با چشماتبا ستاره عاشقونه پل می بستی
دیگه به ستاره زل نمی زنم دیگه بی تو معنی نداره بودنم رفتن تو داره میسوزونه تنم عزیزم نیستی و به عکس تو خیره شدم پر بغضی که نفس گیره شدم طرح سیاه یک شب تیره شدم عزیزم
هنوز کنار شعرام علامت سوالی هنوز صدات میپیچه تو این خونه خالی حضور پاک چشمات چه رویای محالی ببین ستاره اینجاست فقط جای تو خالیست
دیگه به ستاره زل نمی زنم دیگه بی تو معنی نداره بودنم رفتن تو داره میسوزونه تنم عزیزم نیستی و به عکس تو خیره شدم پر بغضی که نفس گیره شدم طرح سیاه یک شب تیره شدم عزیزم
تو حسرت داشتن تو تو قفس نبودن تو تو آتیش رفتن تو
می سوزم می سوزم
خاطره هات مونده پیشم به عکس تو خیره میشم انگار یه گوله آتیشم
