منه اگه جوی حقیرم تو مثل دریا بزرگی بی کران و سبز و آبی قد یه دنیا بزرگی
تو هنوز یه اتفاقی که برام تازگی داری واشه دلواپسیهام خبرای خوش می آری عصمت نام تو رمزه بال و پر گشودن من آسمونی و زلالیت راز آیینه بودن من کوله بار مونو پر کن که حالا وقت عبور همسفر بزن به جاده راهمون سخت و دوره دستامو بگیر تو دستتات وقت تنهایی و غربت تکیه گاه خستگیم باش توی این کویر وحشت
