عزیزم از غم درویت چشم من خواب نداره عمر شبای پر ستاره دیگه مهتاب نداره آسمون عشق منم روی آفتاب نداره تو که عمریه همدمم بودی شادی و غمم بودی خون و رگ تنم بودی چرا رفتی تو که چراغ ایوونم بودی نفس و جونم بودی گل گلدونم بودی چرا رفتی ای وای که با سنگ دلت شیشهء قلبمو شکستی ای وای ای وای ای وای که از بام دلم پر زدی با رقیب نشستی ای وای ای وای
