چشات از گریه ها افتاده توشون نوکهای مژه هات باز خیس روشون تمام آبی های آسمونی تو زلف و جنگلهاش پیچیده بوشون به جون جفت چش مستت که کار داد عاقبت دستت خدا خواست قسمت ما شی آورد پای دلم بستت حیای مخمل سبزنگا شو دل نازکتر از گل با وفا شد به من که از همه عاشقترینم سپرد و گفت نگهدار نازنینم تویی که آبروی عشق هستی تویی که خوش قلبتر از سرمشق هستی سرت بالاتر از جای ستاره است دلت مثل دل من پاره پاره است
