هر چه گشتیم در این شهر، نبود اهل دلی
که بداند غم دلتنگی و تنهایی
خونهٔ گرم عشق ما
بی تو چه بی فروغه
گریهٔ من حقیقی و
خندهٔ من دروغه
روزایی که نیومدی
وای که چه حالی داشتم
مثل گذشته های دور
کاشکی دوسِت نداشتم
کاشکی دوسِت نداشتم
کاشکی دوسِت نداشتم
کاشکی دوسِت نداشتم
وای، بیا تا همیشه خودم رو
واسه تو یه همراه بدونم
نذار با دل ساده بی تو
تو فصل جدایی بمونم
نذار با دل ساده بی تو
تو فصل جدایی بمونم
چه التماسی واسه تو، تو این صِدامه
اگه بیای، صد آرزو، تو لحظه هامه
چه التماسی واسه تو، تو این صدامه
اگه بیای، صد آرزو، تو لحظه هامه
