متن آهنگ گل سرخ فریدون فرخزاد
هفت کوه و هفتا دریا
هفت جنگل ، هفتا صحرا
اگه نَخوان ما با هم باشیم
هفتا دیوار ِ سنگی
با هفتا دیو ِ زنگی
اگه نَخوان ما با هم باشیم
هفت آسمون ِ تاریک
هفت کوره راه ِ باریک
اگه نَخوان ما با هم باشیم
هفتا طلسمِ جادو
تو هفتا برج و بارو
اگه نَخوان ما با هم باشیم
می جنگیم باهاشون
با همه هفتاشون
نقاب ُ وَر می داریم
از میدون نمی ریم
هفتا جون می گیریم
عشقُ به دَس میاریم
هفتا گل ِ سرخ می شه
هفت روز ِ هفتۀ ما
بهار می شه لحظه لحظه ها
وقتی به هم رسیدیم
با هم بهارُ دیدیم
خنده می شه گریه های ما
هفتا گل ِ سرخ می شه
هفت روز ِ هفتۀ ما
بهار می شه لحظه لحظه ها
وقتی به هم رسیدیم
با هم بهارُ دیدیم
خنده می شه گریه های ما
هفت کوه و هفتا دریا
هفت جنگل ، هفتا صحرا
اگه نَخوان ما با هم باشیم
هفتا دیوار ِ سنگی
با هفتا دیو ِ زنگی
اگه نَخوان ما با هم باشیم
خورشیدُ در میاریم
پا توی راه می ذاریم
که زندگی تویِ دستِ ماست
بازم مثل همیشه
بارو دَرش وا می شه
بهار ِ ما ، پشت ِ دیواراست
تو فردای روشن
ای هم غصۀ من
با هم به ابر می خندیم
دستامون داغ می شه
دنیامون باغ می شه
به اون که رفت می خندیم
هفتا گل ِ سرخ می شه
هفت روز ِ هفتۀ ما
بهار می شه لحظه لحظه ها
وقتی به هم رسیدیم
با هم بهارُ دیدیم
خنده می شه گریه های ما
خنده می شه گریه های ما
هفتا گل ِ سرخ می شه
هفت روز ِ هفتۀ ما
بهار می شه لحظه لحظه ها
وقتی به هم رسیدیم
با هم بهارُ دیدیم
خنده می شه گریه های ما
خنده می شه گریه های ما
خنده می شه گریه های ما
