گل نازه پرپره من آخرین همسفره من جای لبهای قشنگت مونده روی بستر من ای که شعر تلخ اشکات قصه غربت من بود عین اون نفس کشیدن دیدنت عادت من بود گل نازه پرپرم ای همدم به نبودنت باید عادت کرد تو یه حرف تازه بودی واسه من قصه دو نیمه و یکی شدن تو به عشق یه معنی یه تازه دادی طپش یه قلب و گرمای دو تن میون دفتر شعرام به تن سفید هر برگ با همون خط قشنگت تو نوشتی یا تو یا مرگ ای رفیق نیمه راهم [ آهنگ های ایرانی و موزیک آلبوم های جدید در ایران ترانه ] میدونم که تو نمردی ولی وقتی رفتی انگار پیش چشمام جون سپردی
