به شما نمی رسم من ، که شما خود بهشتی چی بگم ، واژه نمونده ، همه رو شما نوشتی منه خاکی تو زمینم ، شما اوج آسمونی به باری ، تو قصه می گن ، شما خیلی مهربونی
گل های سرخ تو باغچه ، گل های آبی گلدون همیشه کنارتونند ، بهار ها می شن یه مهمون دریاها اشک نگاتون ، باغ ها عطر گیسوهاتون به کویر می گم چی داری ، می گه گرمای صداتون
غمتون ، زرده مثل برگ ، که پاییز رفت و رهاش کرد مثل عاشقی که یارش ، دست به دامن خداش کرد چشاتون مثل ستاره ، همونی که بی قراره مثل اون شهاب پر نور ، که یه دم آروم نداره
به شما ، به شما نمی رسم من ، که شما خود بهشتی چی بگم ، واژه نمونده ، همه رو شما نوشتی منه خاکی تو زمینم ، شما اوج آسمونی به باری ، تو قصه می گن ، شما خیلی مهربونی
گل های سرخ تو باغچه ، گل های آبی گلدون همیشه کنارتونند ، بهار ها می شن یه مهمون دریاها اشک نگاتون ، باغ ها عطر گیسوهاتون به کویر می گم چی داری ، می گه گرمای صداتون
غمتون ، زرده مثل برگ ، که پاییز رفت و رهاش کرد مثل عاشقی که یارش ، دست به دامن خداش کرد چشاتون مثل ستاره ، همونی که بی قراره مثل اون شهاب پر نور ، که یه دم آروم نداره
