متن آهنگ التماس مخملی مجتبی کبیری

به شما نمی رسم من ، که شما خود بهشتی
چی بگم ، واژه نمونده ، همه رو شما نوشتی
منه خاکی تو زمینم ، شما اوج آسمونی
به باری ، تو قصه می گن ، شما خیلی مهربونی

گل های سرخ تو باغچه ، گل های آبی گلدون
همیشه کنارتونند ، بهار ها می شن یه مهمون
دریاها اشک نگاتون ، باغ ها عطر گیسوهاتون
به کویر می گم چی داری ، می گه گرمای صداتون

غمتون ، زرده مثل برگ ، که پاییز رفت و رهاش کرد
مثل عاشقی که یارش ، دست به دامن خداش کرد
چشاتون مثل ستاره ، همونی که بی قراره
مثل اون شهاب پر نور ، که یه دم آروم نداره

به شما ، به شما نمی رسم من ، که شما خود بهشتی
چی بگم ، واژه نمونده ، همه رو شما نوشتی
منه خاکی تو زمینم ، شما اوج آسمونی
به باری ، تو قصه می گن ، شما خیلی مهربونی

گل های سرخ تو باغچه ، گل های آبی گلدون
همیشه کنارتونند ، بهار ها می شن یه مهمون
دریاها اشک نگاتون ، باغ ها عطر گیسوهاتون
به کویر می گم چی داری ، می گه گرمای صداتون

غمتون ، زرده مثل برگ ، که پاییز رفت و رهاش کرد
مثل عاشقی که یارش ، دست به دامن خداش کرد
چشاتون مثل ستاره ، همونی که بی قراره
مثل اون شهاب پر نور ، که یه دم آروم نداره

آهنگساز : پدرام کشتکار
ترانه سرا : مریم حیدرزاده