Lyrics of Khatereh Ahmad Shamloo
شب
سراسر
زنجیر زنجره بود
تا سحر،
سحرگه
به‌ناگاه با قُشَعْریره‌ی درد
در لطمه‌ی جان ما
جنگل
از خواب واگشود
مژگان ِ حیران ِ مرگ‌اش را
پلک آشفته‌ی برگ‌اش را،
و نعره‌ی اُزگَل ِ ارّه‌ی زنجیری
سرخ
بر سبزی‌ی نگران ِ دره
فروریخت.
تا به کسالت زرد تابستان پناه آریم
دل‌شکسته
به‌ترک کوه گفتیم
