متن آهنگ باغ کورش یغمایی
میزند باد سحر در تنه گردو سوت
میپرد غوک در آب از لب تن پوشه حوض
پای بر دوش شب آورده سحرگاه هنوز
گربه پیر کمین میکشد از گوشه حوض
باغ از همهمه زنجره ها لبریز است
قصه ای روی لب طاق نما افسرده
زیر ایوان سر میخ کج درگاه هنوز
قفس آویخته اما چهقناری مرده
دیگر از ارسی صد شیشه نمی تابد نور
ناله ای سوخته روی لب خاموش چراغ
ریخته پولک ماهی کف پاشویه خیس
گربه ای خفته کنار در مخروبه باغ
باغ گویا که ندارد غم ویرانی خویش
