متن آهنگ ترانه شماره 07 هنگامه اخوان

آتشی در سینه دارم جاودانی
عمر من مرگیست نامش زندگانی

رحمتی کن کز غمت جان می سپارم
بیش ازین من طاقت هجران ندارم

کی نهی بر سرم ای ای پری کز وفاداری
عمر من شد تبه بس درغمت کرده ام زاری

نوگلی زیبا و خوش حسن و جمالی
عطرآن گل رحمت است و مهربانی

ناپسندیده بود دل شکستن
رشته الفت و یاری گسستن

کی کنی ای پری
غم که ستمگری
میفکنی نظری
آخر به چشم ژاله بارم

گرچه ناز دلبران دل تازه دارد
ناز هم معبود من اندازه دارد

هیچ و گر ترحمی
نمیکنی بر حال زارم
جز دمی که بگذرد که بگذرد
از جمله کارم

دانمت که بر سرم گذر کنی از رحمت اما
آنزمان که برکشد گیاه غم سر از مزارم

ترانه سرا : ملک الشعرا بهار